يبو حسين هاي النهايه
يبو حسين من البدايه
يمنقذ يوسف امن الجب
ويالمعلم زليخه الحب
براكين الدموع اتصب
وكشي اليله مستغرب
دمك من نزف يخطب
و عطوه للفرض يطلب
ركعتين بس مو كفايه
حقهه العالم اتحسدك
اعله حسن العاقبه العندك
بيهه اتميزت وحدك
لاقبلك ولا بعدك
من بيت الله ولمهدك
ومن بيت الله ولحدك
مقامين  عدنه  الروايه
جبل صفوان يالوصفك
وكفت وما وكف نزفك
علي وبس العلي ايعرفك
كل النبي من تكلف ايكلفك
جنه بالسلم عطفك
وجهنم بالحرب جفك
حصل وين رايه اعله رايه
السمه بسماك تتضلل
الهوه بهواك يتعلل
بكل فتنه السكوت افضل
وملكته بغيبة المرسل
الرابع لقب ما قلل
المهم عند الله انت اول
قوانين  لكل قصه أيه
الوعد ما تكمل اسنينك
لحد السنه و سنينك
فزت والله اربحت دينك
يحيدر عاشت ايمينك
تطلع للسمه بحينك
وعين الله على عينك
عشت بين  زحمة رزايه

الزمن راح و خلص نحبك
وواقعنه تره ايشيبك
يفجرونه على حبك
وكبرنه احنه بكبر گلبك
تعبت وشيدت دربك
حرام انضيعه تعبك
موالين  حتي المنايه

ملاباسم-قصیده-شهادت امام علی-رمضان-حسينية المرحوم داود العاشور

ای ید الله ای ید الله اذن الله اذن الله؛اشهد ان علی ولی الله

حق مطلق حق مطلق داعی الله داعلی الله؛اشهد ان علی ولی الله

به ملک هستی شاه؛به شاهِ عالم ماه

قسیم راه از چاه،شعار هر آگاه؛قال رسول الله علی ولی الله

رایه الله رایه الله آیت الله آیت الله؛اشهد ان علی ولی الله

حجتی بر حجج الله حجتی بر حجج الله؛اشهد ان علی ولی الله

به جبرئیل همراه تیغ عدالتخواه؛آینه الله آینه الله

قال رسول الله علی ولی الله؛قال رسول الله علی ولی الله

اسد الله اسد الله وصی الله؛اشهد ان علی ولی الله

حرمِ تو حرمِ تو حرم الله؛اشهد ان علی ولی الله

به ملک هستی شاه؛به شاهِ عالم ماه

قسیم راه از چاه،شعار هر آگاه؛قال رسول الله علی ولی الله

کربلایی حسین عینی فرد-شب 23 رمضان 1396-مجمع حیدریون زنجان-شور

منظومه دلبری فقط محورش حسینه؛کجا برم جز مسیری که آخرش حسینه

بهشتی رو دوست دارم که میگن درش حسینه؛چطور نخوام اون خدایی که مظهرش حسینه

رجب و ماه شعبان،رمضانم حسین جان؛برا ماه محرم،بی قرارم به قرآن

حسین جان،دلم تنگِ هوای حرمت؛حسین جان،آقا سایه تو رو سرمه

حسین جان،سرانجام نگاهت کَرَمه؛حسین جان،حسین جان

جانم جانم جانم،ای جان سنه قوربان؛سنه قوربان،سنه قوربان

وقتی میام هیئت همه لذتش یه روضه ست؛وقتی برم از دنیا دلم حسرتش یه روضه ست

درد اگه هست داروی سر ساعتش یه روضه ست؛دل تو دلم نیست یعنی بازم نیتش یه روضه ست

به خداوند سبحان،تویی عشقم حسین جان؛همه عالم به لطف و کرمت دارن ایمان

حسین جان،زمین خورده ترین نوکرتم؛حسین جان،بگیر دستمو پشتِ درتم

حسین جان،سفارش شده مادرتم؛حسین جان،حسین جان

جانم جانم جانم،ای جان سنه قوربان؛سنه قوربان،سنه قوربان

ممنونتم دنیای منو خوب احاطه کردی؛خوبی چقدر مردم همه میگن که خیلی مردی

بزمه تو گرمه نمیره هیچ موقع رو به سردی؛بگردم عالم باز خوشم من با روضه گردی

تو رحیمی و رحمان،انا سائل حسین جان؛میشینم در پناهِ حرمِ امن سلطان

حسین جان،میزارم سرمو پا علمت؛حسین جان،به قربون صفای قدمت

حسین جان،ایشاء الله شبِ جمعه حرمت؛حسین جان،حسین جان

حسین جان،دلم تنگِ هوای حرمت؛حسین جان،آقا سایه تو رو سرمه

حسین جان،سرانجام نگاهت کَرَمه؛حسین جان،حسین جان

جانم جانم جانم،ای جان سنه قوربان؛سنه قوربان،سنه قوربان

کربلایی جواد مقدم-شب 23 رمضان 1438-شب های قدر-شهادت امام علی-هیئت بین الحرمین طهران

تمنيت هذا تابوتك الي
ولا اعيش لحظه مابيها علي
يابو حسين يبو حسين
لا تگول اتحملي
ها يبويه الليل من هسه اضطهدني
يالچنت لازمني بيدك لا تهدني
روحك اتگلك انا انتظرتك بعدني
چفك الرد الشمس يگدر يردني
صحت وين چفك الرد الشمس
علّي ليش ما يرجعنه الأمس
انا رجاك انا رجاك
بويه گول تدللي
هذا ابويه الشايل الدنيا اعله چفه
تالي ما تالي الچفن يگدر يلفه
جنازة الوالي تره شيلتها كلفه
بيا علي شيلو علي بنته اعرفه
يجناز هذا نعش الابطحي
يحملوه لو محمد لو وحي
نعش نور نعش نور
مدري يا چف حامله
چفك براس اليتامه من يزيله
يا علي يترك اثر مده طويله
منهو يمسح راسي باچر واشتكيله
بس علي چفه كفو لراس العقيله
يويلاه من يشيلون النعش
والدموع ينزل وياها رمش
يرمضان يرمضان
لا هله بيك وهله
يا علي صح هذا تابوتك يلمك
وانه حسبالي الارض ما تكفي جسمك
اقسم اعله الله يبويه بهذا دمك
كون اموتن هسه ويدفنوني يمك
يالتراب هذا ابوك اشتاگ الك
ابو تراب خله بنته و رد الك
اجه العيد اجه العيد
وانه اسود منزلي
اتركوني وي علي لحظه اودعه
بگلبي كلمه ولازم احجيها وأسمعه
قالع الباب الذي محد يقلعه
هذا تابوت الخشب يگدر يمنعه
علي يموت يا زمن شوف العجب
قلع باب يمنعه تابوت الخشب
والايتام والايتام
عدها بس حيدر ولي
بويه اذكر مره حزنانه شفتني
صبرتني واشبگتني وقبلتني
هسه ليش الطم على راسي وعفتني
اتوسلت ارجع ولا چن اسمعتني
يبو البيت ارجع البيت انهدم
بلياك انتظر نار الخيم
والاقدار والاقدار
بيها زينب تبتلي
يا علي راح استعد للغاضريه
عالحبل من هسه تتعود ايديه
وحدي خلوني اذا تمسي المسيه
حتى اتعود على حال السبيه
يهل الناس ادري صعبه المسأله
من الان استعد لكربله
صحت آه صحت آه
حتى يسمع كافلي
استمع ونة يتاماك الاليمه
تراوه لي بالطف يتامه بلايه خيمه
تراوه لي چف الشمر شايل جريمه
تراوه لي سوط ويطر ظهر اليتيمه
يعباس الله يستر من شمر
يکولون ما يحب اسم الخدر
أسف كون أسف كون
الشمر حادي الي
بويه رايح ما كأن تسمع ونيني
يا علي وليل احدعش ما تعنيني
بداعتي جيب الزچيه من تجيني
والسطر عين امي هم يسطرلي عيني
تجي تشوف راس الحسين برمح
تناديه يمه ضامي وتنذبح
ولا أگول ولا أگول
يمه هذا قاتلي
ملاباسم الکربلائی-شب 21 رمضان 1438-حسینیه مرحوم العاشور-شهادت امام علی

اگه تو روضه چشام میشه تر تو بهم دادی؛به منِ بد اگه میگن نوکر تو بهم دادی

من همون اولشم کارم وا شده با تربت؛اولین لقمه رو قبل از مادر تو بهم دادی

لقمه اولمو دادی،خاکِ تو زد ریشه به جونم؛حق بده تشنه حرم شم،مونده مزش زیرِ زبونم

پرو بالم حرم،همه سالم حرم؛بذاتِ محول الحوالم حرم،توی فالم حرم و اعمالم حرم

همون که باش وا میشه اقبالم حرم؛اللهم الرزقنا کربلا،اللهم الرزقنا کربلا

هر جا حرفِ تو بشه،میشه اشکِ چشام جاری؛طی شده عمرِ تباهم آقا تو بده کاری

کربلاتم اگه کم روزیمه،قسمتِ آقا؛غیر از اینم نیست آخه تو احساس،تو که سالاری

کربلاتم اگه نبردی،دردِ حجرِ حرمُ عشقه؛من قناعت میکنم آقا،اشکِ چشمِ ترمو عشقه

تب و تابِ منی،می نابِ منی؛همون رویای شیرینِ خواب منی

تو مهتاب منی رگِ خواب منی؛بسه منو همین که ارباب منی

پرو بالم حرم،همه سالم حرم؛بذاتِ محول الحوالم حرم،توی فالم حرم و اعمالم حرم

همون که باش وا میشه اقبالم حرم؛اللهم الرزقنا کربلا،اللهم الرزقنا کربلا

اشک دادم توی روضه اَت آقا،تا که دریا شم؛نوکری واسه تو کردم آقا،نه که آقا شم

بهترین لذت دنیام اینه،اربعین هر سال؛با رفیقای حسینیم یک شب،کربلا باشم

بهترین لذت من اینه،کربلا باشم و بتونم؛شعر شورِ حرمتونو،جایی که حقشه بخونم

توی بی راهه اَم حسین،تویی راهم حسین؛گدایی اَم فخرمه،که شاهم حسین

شبم ماهم حسین،هوا خواهم حسین؛آره پشتم گرمه،تکیه گاهم حسین

اللهم الرزقنا کربلا،اللهم الرزقنا کربلا؛اللهم الرزقنا کربلا،اللهم الرزقنا کربلا

کربلایی جواد مقدم-هیئت بین الحرمین طهران-شب 22 رمضان 1438-شور-شب های قدر-شهادت امام علی

با تو که باشم بخدا،حالم بهتر میشه؛ثانیه ثانیه بهت،عشقم بیشتر میشه

فکرشم نکن یه روز،که جدا بشم ازت؛از تموم زندگی،من تو رو میخوام فقط

دار و ندارمو به تو بده کارم؛میدونی که چقدر تو رو دوست دارم

پدر و مادرم فدای تو حسین؛خودمو میکشم برای تو حسین

شب 19 رمضان 1438-حاج حسین سیب سرخی-شب های قدر-شهادت امام علی-شور-هیئت روضة العباس

مولا مولا از عشقِ تو من راهی می خانه اَم امشب؛بی تابم و بی خوابم و مستانه اَم امشب

مولا مولا سودا زده طره جانانه اَم امشب؛مولا مولا زنجیر بیارید که دیوانه اَم امشب

عالی اعلی والی والا،آیت عظمی محشرِ کبری؛خدا گره زد عرش و فرشو،با وصله نعلین تو آقا

دلبرم دلبر دلبر دلبر،حضرت حیدر حیدر حیدر؛دلبرم دلبر دلبر دلبر،حضرت حیدر حیدر حیدر

مولا مولا تو آمدی و لیلی پی نام و نشانش؛در عرش خدا خوانده تو را با دل و جانش

مولا مولا خون میرود امشب به تمام شریانم؛مولا مولا بن آمده هرکس که تو را دید زبانش؛زنجیر بیارید که دیوانه اَم امشب

جنت رضوان قله ایمان،فاتح میدان به وقت جولان؛علت لرزش قلعه خیبر،غضبِ چشمای ساقی مستان

دلبرم دلبر دلبر دلبر،حضرت حیدر حیدر حیدر؛دلبرم دلبر دلبر دلبر،حضرت حیدر حیدر حیدر

مولا مولا رو کرده خدا جلوه آیینه خود را؛جا دارد اگر کعبه دَرَد سینه خود را

مولا مولا از ردِ شکافِ کعبه پیداست که الله؛مولا مولا آغوش گرفته یارِ دیرینه خود را؛زنجیر بیارید که دیوانه اَم امشب

ذکرِ مدامم ختمِ کلامم،زدنگی بی علی میشه حرامم؛روزی هزار بار ذکرِ من اینه

علی اماممه منم غلامم،علی اماممه منم غلامم

دلبرم دلبر دلبر دلبر،حضرت حیدر حیدر حیدر؛دلبرم دلبر دلبر دلبر،حضرت حیدر حیدر حیدر

کربلایی جواد مقدم-هیئت بین الحرمین طهران-شور-شب های قدر-رمضان-شهادت امام علی-شب 20 رمضان 1396

أَبِي مَاتْ والسَّبْيُ شَاهِدْ؛وَصَيْحَاتْ أَحْنَتْ مَسَاجِد
إِلَهِي وَحْدَهُ يَدْرِي؛بِنَارٍ أَشْعَلَتْ صَدْرِي

أَنَا الحْوَرا ابْنَةُ الخِدْرِ؛وَبِنْتُ الضِّلْعِ والكَسْرِ
أَبِي قَدْ مَاتَ أَمْ صَبْرِي،بِغَدْرٍ لَيْلَةَ القَدْرِ
بِحَسْرَاتْ إذْ كَانْ سَاجِدْ؛وَصَيْحَاتْ أَحْنَتْ مَسَاجِدْ
زَوَايَا الدَّارِ كَالشَّوْكِ؛وَتُدْمِينِي إذَا أَبْكِي
وَتُدْمِينِي إذَا أَبْكِي؛كَأنَّ الدهْرَ لِي يَحْكِي
أَنَا البَلْوَى انْظُرِي فَتْكِي؛أُجَنِّدُ عُصْبةَ الشِّرْكِ
انْتِقَامًا أَسْوَدًا مِنْكِ؛عَذَاباَتْ   وَالدَّهْرُ قَاصِدْ
وَصَيْحَاتْ أَحْنَتْ مَسَاجِدْ؛أَنَا يَا وَالِدِي زَيْنَبْ
غَرِيبٌ أَمْ أَنَا أَغْرَبْ؛كِلَانَا بِالأَسَى نُصْلَبْ
بِسَيْفٍ وَاحِدٍ نُضْرَبْ؛دَمًا تُجْرِي أَنَا أُسْلَبْ
دَمًا تُجْرِي أَنَا أُسْلَبْ؛وَلَكِنْ فَقْدُكَ الأَقْرَبْ
مُصِيبَاتْ وَالجُرْحُ وَاحِدْ؛وَصَيْحَاتْ أَحْنَتْ مَسَاجِد
أنا الحوراءُ يا حَيْدَرْ؛حَبِيبَتُكَ التي تُقْهَرْ
أُنا مُذْ عَصْرةِ الكَوْثَرْ؛تُرَى كَمْ مَرَّةً أُعْصَرْ
تَرَانِي لَيْلَةً أُكْسَرْ؛وَأُخْرَى مَدْمَعِي أَحْمَرْ
وَدَاعَاتْ وَالصَّبْرُ بَائِدْ؛وَصَيْحَاتْ أَحْنَتْ مَسَاجِدْ
أبٌ والبِنْتُ مَا الوَصْفُ؛كَعَرْشٍ بِالسَّمَا يَطْفُو
إذا أحْلاَمُهَا صَفُّ؛يُحَقِّقُهَا وَلاَ يَجْفُو
وَمَا أَرْجُوهُ أَن يَصْفُو؛أَبٌ في حِجْرِهِ أَغْفُو
أَ وَرْدَاتْ مِنْ غَيْرِ وَالِدْ؛وَصَيْحَاتْ أَحْنَتْ مَسَاجِدْ
سَمِعْتُ الصَّرْخَةَ العُظْمَى؛هَوَى رُكْنُ الهُدَى اليَوْمَا
رَكَضْتُ لِأَجْمَعَ الهَمَّا؛فَأَهْوِي مِثْلَمَا  أَعْمَى
أَبِي مِنْ فَرْضِهِ يُرْمَى؛فَوَاحُزْنًا وَوَايُتْمَا
صَلَوَاتْ مِنْ دُونِ قَائِدْ؛وَصَيْحَاتْ أَحْنَتْ مَسَاجِدْ
عَلَيْكَ دَمًا بَكَتْ عَيني؛وَتَبْقَى دَمْعَتِي دَيْنِي
فَقَدْ دَارَتْ رَحَى البَيْنِ؛بِقَلْبٍ مُتْخَمِ الرَّيْنِ
أتى فِي شَرِّ كَفَّيْنِ؛وَشَقَّ الرَأْسَ نِصْفَيْنِ
وَطَعْنَاتْ مِنْ كَفِّ حَاقِدْ؛وَصَيْحَاتْ أَحْنَتْ مَسَاجِد
مِنَ المِحْرَابِ لِلْبَيْتِ؛وَرَأُسُكَ بالدما يُفْتِي
وَمَحْمُولًا لَنَا تَأْتِي؛عَلَى الأكْتَافِ كَالمَيْتِ
تُكَلِّمُنِي بِلا صَوْتِ؛أَلاَ صَبْرًا أَيَا بِنْتِي
إِشَارَاتْ تَحْكِي المَقَاصِدْ؛وَصَيْحَاتْ أَحْنَتْ مَسَاجِدْ

ملاباسم الکربلائی-شب 21 رمضان 1438-حسینیه مرحوم العاشور-شهادت امام علی-شب های قدر

با لبِ تشنه به یادِ غم یار؛روضه میگرم غروب دمِ افطار

آب میبینم عظی میگیرم؛اشک میریزم برات میمیرم

منو کشته غمِ طفلان حسین؛به فدای لبِ عطشان حسین

کربلایی حمیدرضا علیمی-کربلایی حسین عینی فرد-مجمع حیدریون زنجان-شب 21 رمضان 1438-تک

اسمتو دادم میزنم،تا برسه به تو صدام؛بلند گریه گریه میکنم،شاید به چشمِ تو بیاد

ای همدم لحظه جانم آقا،او جوهره صدام جنم آقا؛این هروله نشونِ بی تابیمه،من از تو تو رو میخوام جانم آقا

درمونِ منِ بیچارخ تویی،سلطانِ دلم همواره تویی؛شاه است و حسین،شاه است حسین،شاه است حسین

میونِ این سینه زنا،دارم خودی نشون میدم؛یه روزی تو روضه هات،آخر برا تو جون میدم

تو فکرِ تو اَم مُدام جانم آقا،ای علت گریه هام جانم آقا؛این هروله نشونِ بی تابیمه،من از تو تو رو میخوام جانم آقا

تا شمع تویی پروانه منم،زنجیر بزن دیوانه منم؛شاه است و حسین،شاه است حسین،شاه است حسین

از همه جا نا امید،با حالِ خسته اومدم؛نیارِ به روم که بَدَم،توبه شکسته اَم اومدم

لطفِ تو علی الدوام جانم آقا،حرفِ منِ یک کلام جانم آقا؛این هروله نشونِ بی تابیمه،من از تو تو رو میخوام جانم آقا

مصباحِ هدی کشتی نجات،تو اشاره کن میمیرم برات؛شاه است و حسین،شاه است حسین،شاه است حسین

حاج حسین سیب سرخی-شور-رمضان-شب 19 رمضان 1438-هیئت روضة العباس