اینکه با تو خیلی آرومم؛اینکه هر شب از تو میخونم

ممنونم،ممنونِ لطفِ مادرتم؛تا جون دارم من نوکرتم

خوشبختی یعنی حسین نگاهم کنه؛خوشبختی یعنی که سر به راهم کنه

خوشبختی،خوشبختی یعنی حسین؛خوشبختی،خوشبختی یعنی حسین

تو شبها تویی مهتابم؛حسین تو مال منی اربابم

حسین اربابم حسین اربابم؛حسین اربابم حسین اربابم

حاج سید مجید بنی فاطمه-شب چهارم فاطمیه 1396-حسینیه ریحانة الحسین-شور

مادر می سوزه؛پشت در می سوزه؛در به روی پیکر می سوزه

آتش و دود و ؛روی و کبود و؛گناه مادرم چی بود و

پهلوش شکست و؛در خون نشست و؛میخِ در راهِ نفس بستو

ملعون هماره می کرد اشاره؛میزد مادرمو دوباره؛زد بی بهونه

با تازیونه؛یکی بابامو می کشنونه؛دنبال حیدر میدوید؛از سینه اش خون میچکید

تنها دیدنت،دعوا بود سر پیراهنت؛دیدم که بردن جوشنت،تنها دیدنت

عطشان بودی و ،تو گودال عریان بودی و؛روی نیزه گریان بودی و عطشان بودی و

تو رو تاب میداد،به اسبش جلوت آب میداد؛آب نشون رباب میداد

سربازان حیدر همه آماده باش؛مستان و قلندر همه آباده باش

از تو اشاره سر دادنش از من؛یه افتخاره در راه تو مردن

میگم اینو مکرر نحن ابناء الحیدر؛میگم اینو مکرر نحن ابناء الحیدر

سربازان حیدر همه پرچم به کف؛سربازان حیدر رو به سوی نجف

جونمو میدم در راه ولایت؛سرم بلنده فردای قیامت

بشنو ای قوم کافر،نحن ابناء الحیدر؛بشنو ای قوم کافر،نحن ابناء الحیدر

سربازان حیدر رو به پرچم کنید؛شرِ دشمنا رو از زمین کم کنید

بگو ابالفضل تا جنون بگیری؛بگو یا حیدر تا که جون بگیری

بشنو ای قوم کافر،نحن ابناء الحیدر؛بشنو ای قوم کافر،نحن ابناء الحیدر

سربازان حیدر مثل رب العظیم؛فرمانده ابالفضل همه آماده ایم

با اشاره دنیا رو میگیرم؛ایشاء الله آخر کربلا میمیریم

وصلی الله علی الباکین علی،حسین؛وصلی الله علی الباکین علی،حسین

بی تو خشک،خاکم،خرابم؛با تو خوبم،خیرم،ثوابم

بی تو هیچم،سردم،سرابم؛بی تو آهم،دردم،عذابم

بی تو دنیا،معنا نداره؛بی تو عالم،آقا نداره

آقا هرکس،بی تو بمونه؛عشمو و دین و دنیا نداره

با تو شورم،سوزم،گدازم؛با تو معنا داره نمازم

آقا هرجا تنها شدم من؛با تو گفتم راه تو نیازم

صبح بی غروبی،مادر چقدر تو خوبی؛خوب میدونم اگه منو،دوسم نداشتی

دستم تو دستِ حسینت نمیذاشتی؛بدی اگه ازم دیدی،همیشه منو بخشیدی

بدی اگه ازم دیدی،همیشه منو بخشیدی؛حاجت دلمو میدی،یا زهرا

 مادری کن و منو به اربعین کربلا ؛مادری کن و منو ببر اربعین کربلا

عالم خاکِ پاته،محتاجِ دعاته؛به پرِ چادر توئه همیشه دستم

مادر و فرزندی به جاش غلامت هستم؛برای علی علم داری

مادری و دوسم داری؛توی دلا حرم داری،یازهرا

مادری کن و منو به اربعین کربلا؛مادری کن و منو ببر اربعین کربلا

از ما تو قیامت بی بی کن شفاعت؛آرزومه یه روز بیاد از کرم تو

خونه مادری ما شه حرم تو؛به کرم تو میدونیم یه صدا همه میخونیم سپاه فاطمیونیم،یازهرا

مادری کن و منو به اربعین کربلا؛مادری کن و منو ببر اربعین کربلا

صبح بی غروبی مادر چقدر تو خوبی؛خوب میدونم اگه منو دوسم نداشتی؛دستمو تو دستِ حسینت نمیذاشتی

بدی اگه ازم دیدی،همیشه منو بخشیدی؛حاجتِ دلمو میدی،یازهرا؛مادری کن و منو ببر اربعین کربلا

عالم خاکِ پاته،محتاجِ دعاته؛به پرِ چادرِ توئه،همیشه دستم؛مادر و فرزندی به جاش غلامت هستم

برا علی علمداری مادری و دوسم داری؛توی دلا حرم داری یا زهرا؛مادری کن و منو ببر اربعین کربلا

از ما تو قیامت،بی بی کن شفاعت؛آرزومه یه روز بیاد از کَرَم تو؛خونه مادری ما،شه حرم تو

به کَرَمِ تو مدیونیم،یه صدا همه میخونیم؛سپاهِ فاطمیونیم یا زهرا؛مادری کن و منو ببر اربعین کربلا

حسین،اصن اسم تو آدم دیوونه تر میکنه؛غمِ عشقته داره چشامونو تر میکنه

حرمی بده تو خماری گدا سر میکنه

حسین،اصن اسم تو جای شرابِ واسه دلم؛داری میشنوی عمری صدای نوای دلم

قاتی با هوای تو حال و هوای دلم

یه عمره که مست و خرابِ تو ام؛نمک گیرِ طعم شرابِ تو ام

همین بسه واسه قیامت من؛غلامِ ربابِ تو ام

شراب که میگم ته چای توئه؛دلم دوباره زیرِ پای توئه

ببینم حرم به تعویق افتاده؛لنگ یه امضای توئه

با خطِ نستعلیق نوشته رو پرچم؛هر کی شورِ روضه هاتو نمیخواد بره به جهنم

یاعبدالله،حسین اباعبدالله؛یاعبدالله،حسین اباعبدالله

حسین،دورِ منبر تو عشقه مارو جمع میکنه؛مهر تو به هر عاشقی میلم رو کم میکنم

چای روضه هاتو بی بی فاطمه دم میکنه

حسین،دل به هرکی جز تو بدم چوبشو میخورم؛بالا غیرتاً سخته که این همه از تو دورم

با این سینه زنی گناهامو دارم میشورم

امیری حسین و نعم الامیر؛بیا و دستای خالیمو بگیر

تو تر کنی لب اطاعت میکنم؛فقط بگو واسم بمیر

نخِ عباتو تبرک میگیرم؛مثل صید مو تو دامت اسیرم

نمیدونم اما دلم روشنه؛واسه رقیه اَت می میرم

با خطِ شکسته،نوشته رو پرچم؛هرکی منکرِ رقیه باشه بره به جهنم

یاعبدالله،حسین اباعبدالله؛یاعبدالله،حسین اباعبدالله

حسین،فدای پدرت پدر و مادرم؛حسه خوبیه وقتی که دست میکشی به سرم

از تو روضه یه پل تا حرم میزنم میپرم

حسین،از اون بچگی دور و بر تو هیئتتم؛آره سایه نشینِ کتبیه و بیرقتم

حرفم حرفِ اقا من تا آخرش نوکرتم

میبینم عکسش گنبد طلاتو؛از این شور و شین رو باید ببوسم دستِ همه نوکراتو

حرفم به اوناست که پی فرصتن؛طعنه بزنن ما رو به سادگی

تو مو میبینی و من پیچش مو؛تو رو چه به دیوونگی

با خط معلی نوشته رو پرچم؛هر کی علی و آلش رو نمیخواد بره به جهنم

با خطِ نستعلیق نوشته رو پرچم؛هر کی شورِ روضه هاتو نمیخواد بره به جهنم

یاعبدالله،حسین اباعبدالله؛یاعبدالله،حسین اباعبدالله

زیر و رو می کنه هیئتت آدمو؛قربونِ اون گدات اسمتو یادمو

نذاری ول کنم دستِ کریمتو؛می بینی که تازه اول جادمو

دین و دنیامی حسین؛آره باهاموی حسین

نمکِ عشقِ تو خوردم؛نونم رو از روضه بردم

عزتم دادی،برکتم دادی؛به تو تنها رو آوردم

حسین جان،مولا حسین جان؛حسین جان،مولا حسین جان

شبای روضه میشه بی قرارتم؛عاشقِ یک شبِ جمعه زیارتم

تجربه بم میگه هر جایی که باشم؛مادر تو منو روضه میارتم

همه سرمایه اَم حسین؛همیشه پایه اَم حسین

پایه روضه و هیئت؛نداره یک هفته غیبت

به تو وابسته اَم،میگیری دستم؛نمیرم از زیرِ خیمه اَت

حسین جان،مولا حسین جان؛حسین جان،مولا حسین جان

همیشه نوکرو زیر نظر داری؛از حال و روز دلِ ما خبر داری

خدا نیاره یه روز اگه ای آقا؛دستتو از سرِ نوکرا بر داری

بی آواره اَم حسین؛دوستون دارم حسین

من کویرم تویی بارون؛میکنی آدم رو مدیون

ابی عبدالله و سلام الله؛انتَ لیلا انا مجنون

حسین جان،حسین جان؛حسین جان،حسین جان

زهراست چراغِ راهِ مردان؛زهراست امیدِ شاهِ مردان

چون ترس نبود در مرامش؛شد فانی در ره امامش

موجی رسید،هیبت دریا تکان نخورد؛آتش گرفت اما دامنش تکان نخورد

او قول داده بود فدای علی شود؛در پشت در به خاطر مولا تکان نخورد

شد کرد به خطبه اش نشد راست؛چون مرگ گرفت حق خود را

از همت بانوی دو عالم؛یک مو ز سر علی نشد کم

زهرا خودش علیست،چرا کم بیاورد؛چون کوه در مقابل آنها تکان نخورد

با هیبت از حریم ولایت دفاع کرد؛طوری که آب در دل مولا تکان نخورد

به تو دل سپردنم،عاقبت بخیریه؛الهی فدات بشم،وسط حسینیه

با تو بهترین روزای عمرمو،محرما سپری کردم؛هرجا پرسیدن چطور عمرت گذشت،فوری میگم نوکری کردم

بیا دنیامو بگیر،اشک چشمامو نگیر؛دلخوشم به پرچمت،دلخوشی هامو نگیر

بزا خیسِ خیس بشم،زیر بارون نگات؛واسه بی بال و پرا،خیلی ارزونه نگاه

از منو بی سر و پا جدا نشی؛فقط به تو دلخوشم آقا،به خدا از غمِ دوریت خودمو میکشم آقا

تو پنها دلمی،فرصت دوبارمی؛من ازت دورم ولی،همیشه کنارمی

بیا دنیامو بگیر،اشک چشمامو نگیر؛دلخوشم به پرچمت،دلخوشی هامو نگیر

واسه دوری از حرم،حسِ دلمردگیه؛شور وشوقِ کربلا،نفسِ زندگیه

بخدا عزیز تر از جونم و خانوادم و بچه می آقا؛و تصدق به کربلا به نوکرا تو رو خدا اربعین آقا

بی قراری میکنم،تا منو صدا کنی؛میخوام اشکامو فقط،نذر کربلا کنی

بیا دنیامو بگیر،اشک چشمامو نگیر؛دلخوشم به پرچمت،دلخوشی هامو نگیر