با کربلا دارم حکایت بدجوری کردم به تو عادت

با کربلا دارم حکایت بد جوری کردم به تو عادت؛میدونی که جایی ندارم میگیرم از تو اِستعانت

یک عمری دارم ارادت هم به شما هم خانوادت؛آقا تموم زندگیم هستی شب ها می چرخیم تو روضت

خوبه حس صحنت حتی برام رویا شم؛چی میشد این ایام تو کربلاتون باشم

این تو بودی خواستی که من یک پا اقا شم؛تو به من خندیدی تا زائر سقا

  آقام آقام بازم قلب من رو رویایی کن؛اگه بخوای میتونی پس بازم اقایی کن

هر چی زود تر این مجنون رو کربلایی کن
اللهم ارزقنا الحرم  اللهم ارزقنا الحرم؛اللهم ارزقنا الحرم  اللهم ارزقنا الحرم  اللهم ارزقنا الحرم
تو بودی که دادی نجاتم فهمیدی مست کربلاتم؛خودت میدونی که اسیر ذکر قتیل العبراتم

شاکرم از این نعماتم که چایی ریز روضه هاتم؛کافیه که بخوای آقا جون تا ببینم تو زائراتم

چند شب بی تابم دلم هواین را کرده؛بغض تو هر هفته اَم نفس کشیدن درده

این جدایی خیلی از شما دورم کرده؛نشه از من اقا لطف شما برگرده

ارباب ارباب تو رو قسم به اشک مادرم؛کارم گیره رحمی کن به من و چشم ترم

من میرم اگر که  این بار نیایم حرم؛بخدا ارباب همه جا منو نوکر تو میخونن

الهی تابوت من و دور شش گوشه بچرخوانند؛با تو سر شد شب و روزم من و یاد کربلا میسوزم

کرم تو عشقه علم تو عشقه؛هزار دفعه گفتم و میگم حرم تو عشقه