آتیش بین خونه میکشه زبونه؛بارِ غم رو شونه امام زمونه
عزیزای زهرا دارن این نشونه؛یا آتیش یا سیلی یا تهمت یا تازیونه
امام صادق چشماش بارونه گریونه؛از داغِ کربلا خونه
یادِ آتیش و خیمه ها وای؛یاد غربت عمه ها وای
یادِ کشته علقمه وای؛یادِ لبِ خشکِ تشنه ها وای
منبر و رساله،اشک و آه و ناله؛بعدِ این همه سال تشنه وصاله
چشم به راهِ مثلِ عمه سه ساله؛میسوزه از داغِ سیلی و گلبرگ لاله
امام صادق امشب بد حاله می ناله؛حجره شبیه گوداله
یادِ شام و ویرونه ها وای؛اشک و آهِ دردونه ها وای
تازیانه و شونه ها وای؛بارون سنگ از رو خونه ها وای
یادِ آتیش و خیمه ها وای؛یاد غربت عمه ها وای
یادِ کشته علقمه وای؛یادِ لبِ خشکِ تشنه ها وای
به آخر رسیده شورِ این قصیده؛بیت آخر عشق روضه شهیده
شهیدی که آتیش به دلها کشیده؛یا مظلوم یا عطشان یا عریان ای سربریده
سرت رو نیزه مثلِ خورشیده تابیده؛با اون لبای خشکیده
از مدینه تا کربلا وای؛ذکر اولیای خدا وای
بسته دستِ اهل حرم وای؛راس حسین روی نیزه ها وای
خورشید نه آن است که هر روز بچرخد؛خورشید سری بود جدا شد ز قفا ها
آقام حسین وای حسین وای؛آقام حسین وای حسین وای
حاج محمود کریمی-هیئت رایة العباس-زمینه-شهادت امام صادق
