الغوث الغوث بیا برس به دادم

الغوث الغوث بیا برس به دادم؛بگذار صدات کنم من پیاپی و دمادم

دریا دریا چشم هایم برات می بارد؛مگر غلامت آقا کی را بجز تو دارد

اگه نبریم به کربلا چه خاکی باید به سَر کنم؛آرزومه شب هایم را حسین تو حرمت سحر کنم

امیرِ دل های مبتلا طبیب دل های غم نصیب؛من را می کِشی به کربلا من را می کُشی با بوی سیب

یاثارالله ابی عبدالله،ابی عبدالله،ابی عبدالله؛یاثارالله ابی عبدالله،ابی عبدالله،ابی عبدالله

عاشق عاشق اونه که روضه گَرده؛همان که زندگی اَش را وقف غم تو کرده

زائر زائر تو کربلایت زیاده؛خوشا به حال آنکه آمد حرم پیاده

حرمِ تو آرزوی من،حرم تو عرش کبریا؛همیشه پُر از ملائکه همیشه پُر از بُرو بیا

سینه زنی زد نفش نفش؛تا که برسد به مرقدت

کبوتری پر زد از قفس؛تا که بشیند رو گنبدت

یاثارالله ابی عبدالله،ابی عبدالله،ابی عبدالله؛یاثارالله ابی عبدالله،ابی عبدالله،ابی عبدالله

دارم دارم یه عشق بی نهایت؛یه بیرق و یه پرچم به روضه و به هیئت

هیئت هیئت بهشتمه همیشه؛هیچ جا برای نوکر کرب و بلا نمیشه

برای تو گریه می کنم به تو میرسم از این طریق؛برای منی آخرین اُمید برای منی بهترین رفیق

تویی و یه لطف بی دریغ به غلام و عبد و نوکرت؛منم و یه باور عمیق به شفاعتِ تو محشرت

اگه نبریم به کربلا چه خاکی باید به سَر کنم؛آرزومه شب هایم را حسین تو حرمت سحر کنم

امیرِ دل های مبتلا طبیب دل های غم نصیب؛من را می کِشی به کربلا من را می کُشی با بوی سیب

یاثارالله ابی عبدالله،ابی عبدالله،ابی عبدالله؛یاثارالله ابی عبدالله،ابی عبدالله،ابی عبدالله

هیئت غریب مدینه امیر کلا-شب اول محرم -۹۵-۷-۱۱-1