ستون به ستون میروم؛دلم غرقِ خون میروم

به جوش و خوروشم؛علم روی دوشم

من افتاده بودم؛بی تو زار و حیران

دستم را گرفتی؛تا گفتم حسین جان

تربته شفا حسین؛ساکن کربلا حسین

قدم به قدم اشک و آه؛به هر موکبی ذکرِ شاه

پریشان و گریان؛به یادِ اسیران

با یادِ تنت اِی؛در صحرا فتاده

می آیم به سویت؛با پای پیاده

تربته شفا حسین؛ساکن کربلا حسین

غبارِ رهت بر سرم؛خیالِ حرم در بَرَم

بیایم به گریه؛به جای رقیه

نذرِ دخترت شد؛حجِ اربعینم

شاید مثلِ بی بی؛رویت را نبینم

تربته شفا حسین؛ساکن کربلا حسین

حاج سید مجید بین فاطمه-مراسم روز اول اربعین-اربعین 1379-حسینیه ریحانة الحسین-صفر

برام دعا کن،بابا منم،منو که یادته

چشاتو واکن،بابا منم،منو که یادته

صدام گرفته،بابا منم،منو که یادته

منو صدا کن،بابا منم،منو که یادته

من همون رقیه ایی هستم که

منو همیشه با لبخند رو زانو هات می نشوندی

تو همون بابای من هستی که

شبی که خوابم نمیبرد برام قرآن میخوندی

مدینه کجا و ویرونه؛دیگه سر اومده پیمونه،بیا ما رو ببر خونه

با پای پُر ورمم؛دردِ سر حرمم

همه میگن خیلی؛شبیه مادرمم

من همان فرشته ایی هستم که

براتو سجاده مینداخت وقتی وضو میگرفتی

تو همون بابا حسین هستی که

میگفتی با دیدن من به یاد زهرا میوفتی

چه خستگی چه سر دردی

روی نی منو نگام کردی

آخه چی میشه که برگردی

موهام سفیده،بابا منم،منو که یادته

قدم خمیده،بابا منم،منو که یادته

چهرم کبوده،بابا منم،منو که یادته

رنگم پریده،بابا منم،منو که یادته

مدینه کجا و ویرونه؛دیگه سر اومده پیمونه،بیا ما رو ببر خونه

برام دعا کن،بابا منم،منو که یادته

چشاتو واکن،بابا منم،منو که یادته

صدام گرفته،بابا منم،منو که یادته

منو صدا کن،بابا منم،منو که یادته

من همون سه ساله ایی هستم که

بابامو میخواستم اما سرش روی نیزه بود

تو همون شاه شهید هستی که

دور زن و بچه تو پُر از نامحرما بود

نمیدونی که چی میگفتن

چه حرفای بدی زد دشمن حیا ندارن اینا اصلا

ببین چه خستم،بابا منم،منو که یادته

چقدر شکستم،بابا منم،منو که یادته

سنگینه گوشم،بابا منم،منو که یادته

میلرزه دستم،بابا منم،منو که یادته

تار میبینم،سرم سنگینه

عجب دستی داشت،خیر نبینه

بیابون بود و منِ سرگردون

با اون نامرده؛نا مسلمون

با پای پُر ورمم؛دردِ سر حرمم

حاج محود کریمی-زمینه-هیئت رایة العباس-شب سوم صفر 1397-اربعین

امونمو برید؛همون که معجرِ دخترت رو کشید

دیدم خودم حسین؛جلوی چشم مادرت تنت رو درید

چیا که نیومد سرم؛بگم از غمِ معجرم

بعدِ رفتنِ تو حسین؛کیا بودن دور و برم

محاله دیگه به خدا؛یادم بره کرب و بلا

اونجا زدی تو دست وپا؛سرِ تو رفت رو نیزه

پیکر پاره پاره؛زینب بی قراره

یک مرد اومد رو سینت پابذاره

دخترت داره نگا میکنه واویلا

زیرِ خنجر تو صدا میزنی یا زهرا

میکنم رو به سوی مدینه و گویم یاجدا

هذا حسینُ مقطع العضاء

قلبِ منو شکست؛همونی که یه روز روی سینت نشست

دیگه بریدم از همه؛ببینم دلم پر از غمه

آخه کی میشه باورش؛منم دختر فاطمه

دیدم چیا اومد سرت؛شنید صدای حنجرت

داره سئوالی خواهرت؛چیشد حسین انگشتر

از سرِ نیزه ها؛دیدی چطور حسین بردنم سمتِ شام

امونمو برید؛خنده و طعنه و سنگای روی بام

توی سفر حسین؛زینبِ تو چه ها کشید

تو شام و کوفه شد؛موهای زینبت سفید

مخدراتِ تو با تازیونه میزدن

رقیه تو رو به هر بهونه میزدن

مارو دادن آزار؛بینِ کوچه بازار

حسین اهلِ بیتو؛بردن بذم امیار

خیره شد مقابل چشای هتاک

می میریخت روی سرت پیش نگاهِ من

مردم و زنده شدم بریدم از دنیا واویلا

هذا حسینُ مقطع العضاء

کربلایی نریمان پناهی-هیئت رزمندگان مکتب الحسین-شور-صفر-جلسه هفتگی

به منبر دم از پدر میزند

به روی یزید تشر میزند

همانند ابراهیم چه بی واهمه

به بتخانه دشمن تبر میزند

دشمن پشیمان شده

حالش پریشان شده

با دیدن خطبه اَش

کافر مسلمان شده

حیا را ببینو؛وفا را ببینو

به نطق زینب؛خدارا ببینو

فراز منابر قیامت بپا کرد

نوا را ببینو؛لوا را ببینو

یا زینب یا زینب یا زینب

چه با اقتدار قدم میزند

عجب صحنه ایی رقم میزند

به فرمان مولایش رود سمت آب

به اطراف نخلستان قدم میزند

دل از حسین میبرد؛بر جان بلا میخرد

نگه به شیرِ ژیان را چشم او میدرد

ادب را ببینو؛غضب را ببینو

مه هاشمیه عرب را ببینو

ابالفضل العباس یل شاه غیرت

لقب را ببینو؛نصب را ببینو

یاابالفضل یاابالفضل یاابالفضل

به پیکانِ تیز بِزِه میزند

به ابروی خود گره میزند

ندیده کسی هرگز به میدان جنگ

که حیدر به پشت خود زره میزند

شیر به شکار آمده

دلدل سوار امده

دستان زر بر جبین

با ذوالفقار آمده

جگر را ببینو؛هنر را ببین

در اطراف خورشید قمر را ببینو

به میدان صفین عجب گرد و خاکیست

پدر را ببینو؛پسر را ببینو

کربلایی حسین عینی فرد-شور-شب چهارم مراسم شهادت امام سجاد-مجمع حیدریون زنجان

هر نفس نوای تو؛شور میدهد به دل

این سیاهیای تو؛نور میدهد به دل

عشقِ بی غروب؛صاحبِ قلوب

حال و روزِ من؛با تو خوبهِ خوب

شاه کربلا حسین من

تا حرمِ دلِ من از؛روضه تو راهیم

این مقام نوکری؛فوقِ پادشاهیم

یار بی قرین عشقمه همین

زائرت بشم روزِ اربعین

شاه کربلا حسین من

حاج حسین سیب سرخی-هیئت روضة العباس-شب سوم صفر-شور

به فاطمه و ابیها؛و بعلها و بینها؛تو سینه بزن

بخونم من به عشق امام حسنی ها

تو دوست دارم ای عشقِ بی همتا

بیتشر از دیروز؛کمتر از فردا

دستِ کریمت حسن؛روی سرِ دنیاست

با حرم و بی حرم؛پرچمِ تو بالاست

فهو الکریم ابن الکریم؛حسن

نمیشه غمت بره از یاد

به زودی بقیع میشه آباد

امام رضا میگه بسازین

برای تو پنجره فولاد

تو رو دوست دارم

یا ایها المظلوم

که غریبیته از قبرِ تو معلوم

تو دوست دارم ای عشقِ بی همتا

بیتشر از دیروز؛کمتر از فردا

از دل تنگِ همه؛داری خبر آقا

قسمتون کن بقیه؛هفتِ صفر آقا

فهو الکریم ابن الکریم؛حسن

رو دست تو نیست؛تو عوالم

تویی به دل همه حاکم

از ارثِ تو بود اگه عباس

شده قمرِ بنی هاشم

تو رو دوست دارم که

توی هرسختی هوامو داری

ینی خوشبختی

تو دوست دارم ای عشقِ بی همتا

بیتشر از دیروز؛کمتر از فردا

کریمی و قبرِ تو بی حرم و صحن

ولی بجاش اربعین سفره تو پهنه

فهو الکریم ابن الکریم؛حسن

کربلایی محمدحسین حدادیان-شور-مهدیه امام حسن-شهادت امام سجاد-جلسه هفتگی

تو عجب دولت شاهانه ایی داری

ساقی و شراب و پیمانه ایی داری

اومدم ببینم اینجا خبری هست

هر طرف دیدم یه دیوانه ایی داری

چه دم و باز دمی داری

علمی داری پرچمی داری

قربونت چه عالمی داری

دوست دارم که دیوونت باشم

مستونت باشم؛حیرونت باشم

چه امیر لشکری داری

اکبری داری؛اصغری داری

همه چی رو حیدری داری

تو بذار واسه تو شیدا شم

عابست باشم؛گرم غوغا شم

یه غلامی دستِ سقا شم

ثارالله اباعبدالله؛ثارالله اباعبدالله

کربلایی سیدعلی مومنی-محفل زوارالحسین-شور-شهادت حضرت رقیه

به هر معرکه قدم میزنم

عجب محشری رقم میزنم

انا الحیدر کرار چو دم میزنم

تدابیر جنگی را بهم میزنم

شیر شکار آمده؛دلدل سوار آمده

با دوالفقار آمده؛وقت فرار آمده

ادب را ببینو؛غضب را ببینو

امیرِ دلیرِ عرب را ببینو

انا الفارس الحی؛انا بن ابراهیم

لقب را ببینو؛نصب را ببینو

مولانا علی،مولانا علی

رود با شتاب،به قصد سوار

زده آفتاب به رویش نقاب

اذا زلزله ارض زلزالها

بلرزد زمین از نعره بوتراب

تیغت کشد بانگ هو؛هل من مبارز بگو

افتاده از هیبتت؛لرزه به جانِ عدو

ذفر را ببینو؛چگر را ببینو

میان دو پلکش قمر را ببینو

به میدان صفین قیامت بپا کرد

پدر را ببینو؛پسر را ببینو

مولانا علی،مولانا علی

به منبر دم از پدر میزند

به روی یزید تشر میزند

همانند ابراهیم چه بی واهمه

به بتخانه دشمن تبر میزند

دشمن پشیمان شده

حالش پریشان شده

با دیدن خطبه اش کافر مسلمان شده

حیا را ببینو؛وفا را ببینو

به هر نطق زینب؛خدا را ببینو

فراز منابر قیامت بپا کرد

نوا را ببینو؛نوا را ببینو

کربلایی محمدحسین حدادیان-حسینیه ریحانة الحسین-شور-شب دوم صفر

کربلایی جواد مقدم-هیئت محبان الحسین تهران-محرم 1397-شور