امیری حسین؛اِی وای اگه دستامو نگیری حسین

تو مثلِ یه دریا تو کویری حسین؛یک لحظه اَم از یادم نمیری حسین

کرب و بلا آرامشِ منه؛نبضم با غمِ تو میزنه

این هم از کرمِ حسنه؛اربابم

بارون داره دونه دونه؛به تو میرسونه

سلامم رو آقا؛خدا میدونه

امشب کار و بارم با امام مجتبی ست؛رویای دلِ من توی ایوان طلاست
رویای یه گلبرگ شبیه صحن رضاست؛دل سرگردون،سرِ بی سامون
چشامون گریون،باز میخونه؛سر سفره ی؛کرمت اقا کی میشه مهمون،کی میدونه
حرفِ دلمو میگم،واست سرمو میدم؛آقام یا امام حسن،آقام یا امام حسن
کاشکی منو امشب،سر سفره اَت جابدی؛ماه کامل امشب،تو به دنیا اومدی
تفسیر خدایی،تو کریم و واحدی؛شد فرهادِ،شب میلادِ،تو رو میخوادت این دیوونه
اومدی با تو،دلِ ویرونه؛شدِ باده،یاز میخونه
حرفِ دلمو میگم،واست سرمو میدم؛حرفِ دلمو میگم،واست سرمو میدم
مستم،دارم انگار،که روی ابرا راه میرم؛میخونه زیاد و می پیمانه زیاد
ساقی سر زلفت دلمو داده به داد؛پسرِ حیدر،عسل مادر
گلِ پیغمبر،آقامونه؛یه روزِ عاشقِ میزنه فریاد،تو صف محشر،باز میخونه
حرفِ دلمو میگم،واست سرمو میدم؛حرفِ دلمو میگم،واست سرمو میدم

علی مولا مولا،علی مولا مولا؛علی مولا مولا،علی مولا مولا

روزی که علی،به سلب آدم دم شد؛آدم به حریم کبریا،مَحرم شد

آدم به کجا و این همه عز و جلال؛از مرتبه ی پدر،پسر آدم شد

علی مولا مولا،علی مولا مولا؛علی مولا مولا،علی مولا مولا

ماهی تو که بر بام شکوه آمده است؛آینه ز دستت به ستوه آمده است

حورشید اگر گرم تماشای تو نیست؛دلگیر مشو،دلگیر مشو،دلگیر مشو ز پشت کوه آمده است

به بهار گفتم ثمرت مبارک؛به بهشت گفتم شجرة مبارک

به سپهر گفتم قمرت مبارک؛به وصال گفتم سحرت مبارک

به وجود گفتم گوهرت مبارک؛به شکیب گفتم زفرت مبارک

به مسیح گفتم که محمد آمد

چه خوش است امشب؛شب عیش و نوشم؛چه ملک ز گردون گذرد سروشم

چو شراب کوثر ز درون بجوشم؛به وصال ساقی ز شعف بکوشم

من و های و هوی و دو لبِ خموشم؛که هماره جانم دهد و ستاند

ز نبی بگوید ز علی بخواند؛ز خدا پُر بود همه جای مکه

شده قلب عالم به فضای مکه؛شده پر وجودم به هوای مکه

به زمین مکه به سمای مکه؛به مقامِ کعبه به صفای کعبه

به رسول اکرم،به خدای مکه؛به شکوه کعبه به جلال احمد

که خداست پیدا به جمال احمد؛شب شام روشن ز فروغ رویش

ره ایمنی ایمن به پناه کویش؛یمِ بی نهایت نمی از سبویش

قدِ خضر سربی به کنار جویش؛دلِ خلق بسته به کمند رویش

به بهار خُلقش،به بهشت خویش؛به کدام دم،دم زنم از سنایش

به کدام سر،سرفکنم به پایش؛نفسش روایت،سخنش رعایت

هدفش نبوت،کنفش ولایت،جلوات رویش همه را هدایت

اثرات دستش همه جا عنایت؛منم و عطایش،دو خجسته آید

نه در آن حدود و نه بر این نهایت؛به خدا و قرآن به رسول وآلش

که بس است فردا نگه بلالش؛بخدا عبد و به دلش خدایی

به سناش بسته دهن سنایی؛همه خسروان را به درش گدایی

همه دلبران در قدمش فدایی؛قد و قامتش را همه کبرایی

دمد از وجودم دم نارسایی؛نه توان سنایش به زبان بیارم

نتوان قلم را به زمین گذارم؛به تمام قرآن به رسولِ داور به جلال زهرا

به مقام حیدر،به صفا و مروه به منا به مشهد؛به دو دخت زهر به شبیر و شبر

به مقام سلمان به قیام بوذر به کمال میثم به خلوص قمبر؛که خدا ندارد،بشری چو احمد که بشر ندارد پدری چو احمد

هله ای دو عالم،همه دم به کامت؛ز فلک گذشته اثر کلامت

تو پیمبر هستی،به همه زمان ها؛تو خدایگانی به خدایگان ها

کمی از زمینت همه آسمان ها؛به کفت زمام همه کهکشان ها

قدمت فرازِ علل جهان ها؛کلماتِ نورت همه نقش جان ها

تو زعیم بودی همه انبا را؛تو پیمبر هستی همه اولیاء را

تو رسول بودی مه نبود عالم؛تو امام بودی و نبود آدم

به همه موخر ز همه مقدم تو نبی اعظم تو رسول اکرم

تو دلیل بودی،به کلیم در یم؛تو مسیح بودی به مسیح در دم

تو خدا جلالی تو خدا پرستی؛تو همیشه بودی تو هماره هستی

تو رسول حق تا صف محشر هستی؛تو پیمبران را همه رهبر هستی

تو مطهر هستی،تو مطهر هستی؛تو فروتن هستی،تو فراتر هستی

تو امام حیدر تو پیمبر هستی؛تو ز انبیاء هم همه گی سر هستی

نداری غیر گناه خاطره ی بهتری از من؛با همین مهربانی هایت چه دلی میبری از من

نکنه محرم بگذر و نَگذری از من؛میدانم خیلی بدم من،سر عقل نیامدم من،راه بخشیده شدن را بلدم من

میگم یا حسین،می بخشی منو؛میگیری دست این سینه زنو

چه شبایی بود که تا سحر توی حرم می ماندم؛روز عاشورا خودم را پای شش گوشه رساندم

توی قتله گاه برایت زیارت ناحیه خواندم؛تویی آن نسیم رحمت،تویی آن راه سعادت،آنکه می رسد به دادم تو قیامت

نمی توانم از تو من دل بکنم؛نمی توانم از تو من بگذرم،فدای بچه هایت پدر،مادرم

میگم یا حسین،می بخشی منو؛میگیری دست این سینه زنو

ابی عبدالله،وای؛ابی عبدالله،وای؛ابی عبدالله،وای؛ابی عبدالله،وای؛ابی عبدالله،وای

با بیرقِ سیاه راه افتادم؛با گریه و آه راه افتادم

از هیئتمون با این نوحه تا خونه شاه راه افتادم

ارباب،ادخلوها به سلامِ آمنین؛ارباب،بطلب جانِ یل اُم البنین

ارباب،برسم پای پیاده اربعین؛سید الغریب،سید المظلوم،سید العطشان ابی عبدالله

ابی عبدالله،وای؛ابی عبدالله،وای؛ابی عبدالله،وای؛ابی عبدالله،وای؛ابی عبدالله،وای

بی تو بخدا آشوبم من،طاها به شما منسوبم من،این سینه زنی،میخِ عشق را به سینه خود می کوبم من

ارباب،دل نوکر به سلام تو خوشه؛ارباب،بوی سیب تو دل ها را میکِشد

ارباب،یه روزی عشقِ تو ما را میکُشد؛سید الغریب،سید المظلوم،سید العطشان ابی عبدالله

ابی عبدالله،وای؛ابی عبدالله،وای؛ابی عبدالله،وای؛ابی عبدالله،وای؛ابی عبدالله،وای

از طرف زهرا می رسه دست ما؛شالِ عزای تو

روی لبم نوحه و دم،یاحسین؛روضه بپا میشه

خیمه ما میشه،کرب و بلای تو؛تا که میگم زیرِ علم،یاحسین

یه دنیا غم داشتم ولی؛یه چیزی کم داشتم ولی

اومد محرم و دلم حرم شد؛تو ناکجا بودم ولی

چه قدر رها بودم ولی؛دلم اسیرِ صاحبِ علم شد

عالم حسینیه حسین؛فصلِ عزای خونِ خدا

باز این چه شورش و ماتمه؛باز این چه نوحه و چه عزاست

از طرف زهرا می رسه دست ما؛شالِ عزای تو

روی لبم نوحه و دم،یاحسین؛روضه بپا میشه

خیمه ما میشه،کرب و بلای تو؛تا که میگم زیرِ علم،یاحسین

هزار شکر که عاشقم؛همان غلامِ سابقم؛آتیش عشق شما نمیشه خاموش

عزای شاه عالمه،به اذن بی بی فاطمه؛تمام کوچه ها شده سیه پوش

تا آخرین نفسم آقا؛سینه برات میزنم حسین

گریه کُن اَت می میمانم آقا؛ارباب بی کفنم حسین

بسم الله و بالله و علی ملت رسول الله؛م به اذن علی ولی الله

با اجازه خودِ زهرا سینه می زنم برایت آقا سینه می زنم برایت آقا؛سیدا المظلوم یا حسین

با شورِ محرم با شروعِ مصیبت اعظم؛آمدیم زیر سایه پرچم

پا به پای خواهرت زینب گریه می کنم برایت هر شب؛سیدا المظلوم یا حسین

بازم غرق اشکم با آه و حسرت بای ذنب قتلت

بازم دَم می گیرم از داغِ قربت؛بای ذنب قتلت

برای تو آسمان ها زیر و رو شد؛به پای تو نوکرت با آبرو شد

عزای تو در عرش کبریا شروع شد؛بده جامِ بلا به من مبتلا

تا بخوانم برایت؛همه جا کربلا،همه نینوا،تو حسین منی نورُ و عین منی

روی لب های ما ذکر این شب ها؛یا کاشف الکرب الحسین

تو صاحب پرچمِ خونِ خدایی؛بدون دستی ولی مشکل گشایی

فدای تو عَلَم به دوشِ کربلایی؛تویی عالی جناب،ای اُمید رباب

نوحه خوانت شدم،شده قحطی آب؛کن عمو جان شتاب

شد خزان گلشن پسر بوتراب؛همه جا کربلا،همه نینوا،تو حسین منی نورُ و عین منی

هستیِ پیغمبر اُفتاده بر خاک؛ابی و اُمی به فداک

بین خاک و خونِ آن جسم صد چاک؛ابی و اُمی به فداک

خدای من جسم آقا رو زمینه؛خدا کنه خواهرش زینب نبینه

نبیند که قاتلش می شیند روی سینه؛نبیند که قاتلش می شیند روی سینه

وسط قتل گاه تنِ عریان شاه؛میشه چشم حسین زینب بی پناه

غم و اشک و آه؛زینب بی پناه در غم اشک و آه می کند اصغیا به برادر نگاه

اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا اَباعَبْدِاللَّهِ؛وَ عَلَى الاَْرْواحِ الَّتى حَلَّتْ بِفِناَّئِکَ

عَلَیْکَ مِنّى سَلامُ اللَّهِ اَبَداً؛ما بَقیتُ وَ بَقِىَ اللَّیْلُ وَ النَّهارُ

وَ لاجَعَلَهُ اللَّهُ آخِرَ الْعَهْدِ مِنّى لِزِیارَتِکُمْ
اَلسَّلامُ عَلَى الْحُسَیْنِ؛وَ عَلى عَلِىِّ بْنِ الْحُسَیْنِ وَ عَلى اَوْلادِ الْحُسَیْنِ وَ عَلى اَصْحابِ الْحُسَیْنِ

حاج سید مجید بنی فاطمه-هیئت ریحانة الحسین-شهادت امام جواد-شور